Hayatın maratonu

Her zaman bir maraton maratonundan çok uzakta düşünün, bir maraton yaşamadım hayat ve mutluluk anlayışımı getirdim, en çok, sadece TV ekranı aracılığıyla azim ve sıkı çalışma ruhu arkasında biraz ünlemeli sporcular ve sert, hayır diğer. Sadece takımın bir üyesi olduğum halde, bu maraton bana atın kendisinden çok daha yüksek bir duygu verdi. Koşarken, durdurmak ve yürümek istediğinizde birçok zaman var, ama etrafınızdaki herkes üzerinde durduğunda, neden durmalıyım? Bunu düşünün, sanki kendilerini zorlayan bir inanç varmış gibi, kendilerini tekrar tutmak için. Oyunun sonunda, ben sebat ettiğime sevindim. Öndeki diğer koşucuların çok gerisindeydim, en azından kendimi aşmak için kendime meydan okudum.

Aslında hayat bir maratona benziyor, anın salgını umursamıyor, ihtiyacımız olan şey yeni başlayan bir akıldır, hedef firmayı asla unutmaz, kendi hızını bulmak için başkalarıyla aynı zamanda hecelemeyi hızlandırır, fiziksel gücü, sürekli olarak koştu, son kazanana kadar beklemeye devam et. Kaplumbağa ve tavşan hikayesi hepsi tanıdık, kaplumbağa asla hızın kralı, nihai zaferini kazandı, aynı zamanda onun sürekliliği nedeniyle oldu, çeşitli zorlukların üstesinden gelmesine izin ver, aslında tavşan güvenini yitirmesine izin ver oyun.

Fakat günümüzün hızlı gelişiminde, maratonun kendi kendimize, sınırın ötesinde, azimden, asla spor ruhundan vazgeçmediğinden, maratonun tavuğunun dayanıklılığını ve hızını kapamalıyız.